Er was een tijd dat de relatie met mijn ouders niet soepel liep. Het was tijd voor mij geworden om op eigen benen te staan. En binnen onze gezinsdynamiek kostte het meer dan gemiddelde moeite om me los te maken. Tijden van elkaar zien en niet zien wisselde elkaar af. Ik was in de 20 en had daar veel verdriet van. Het maakte veel los en ik had daar regelmatig sombere, emotionele periodes van. Thuis kostte het moeite om het verdriet er helemaal te laten zijn en te erkennen. Maar op mijn werk helemaal. Mijn copingstijl maakte dat ik het op het werk zo min mogelijk wilde laten zien en vooral deed alsof er niets aan de hand was. Sterker nog, ik maakte me groter dan ik me voelde en werd daarmee denk ik niet perse een leukere collega.

In (jaar)gesprekken met mijn leidinggevende voelde ik wel de behoefte om dit onderwerp bespreekbaar te maken, maar voelde me niet veilig genoeg om dat te doen. Ik dacht vooral gewaardeerd te worden om wat ik presteerde. Om me zo zakelijk mogelijk op te stellen en zo min mogelijk van mijn emoties te delen. Ergens lukt het wel, maar het was hard werken en ik was verre van blij met mijn werk.

Binnen het programma Sterk in je Werk bij het St. Antonius Ziekenhuis is een van de belangrijkste pijlers voor duurzaam inzetbaarheid zijn en blijven, het voeren van het goede gesprek. Het goede gesprek met je leidinggevende en met je omgeving. Wij sturen hier op aan bij leidinggevenden en bieden verschillende trainingen en werkvormen aan. En toch lijken die goede gesprekken ondanks alle goede bedoelingen niet altijd te lukken. Medewerkers voelen zich niet veilig en durven niet het achterste van hun tong te laten zien. Ze hebben moeite om zich kwetsbaar op te stellen.

Kwetsbaarheid is een emotie waar bijna niemand zich prettig bij voelt. Uit de onderzoeken van Brené Brown, onderzoekshoogleraar naar o.a. kwetsbaarheid, blijkt dat we kwetsbaarheid associëren met onzekerheid en risico’s. En de verhouding tussen leidinggevende en medewerker blijft er een van hiërarchie. In the end bepaalt je leidinggevende of je geschikt bent voor de functie of niet. We willen allemaal voorkomen onze baan te verliezen. En daarmee houden we liever de schijn op en doen alsof alles goed met ons gaat.

Echter, in die kwetsbaarheid zit juist de kracht. Ik denk dat er veel onvrede, klachten en verzuim voorkomen kan worden als we onszelf meer mogen meenemen naar het werk. Met alles wat er is, in goede tijden en in slechte tijden. En dat ook de leidinggevenden zich meer kwetsbaar op mogen stellen. Daarmee nodig je je gesprekspartner uit om hetzelfde te doen.

Het tv -programma ‘over de streep’ heeft me hier altijd in geïnspireerd. Een programma waarbij ze op scholen met de leerlingen in de vorm van een challenge day aan de slag gaan. Daarbij begint elk gesprek tussen de leerlingen met ‘als je me echt zou kennen, dan…’. En in plaatst van de gevreesde afwijzing, uitsluiting of wat dan ook zie je juist begrip en harmonie ontstaan. De leerlingen accepteren elkaar beter en voelen zich meer ontspannen in hun zijn.

En misschien is dat wel het geheim voor elk goed gesprek. Om los van trainingen en workshops het gesprek gewoon eens beginnen met ‘als je me echt zou kennen, dan…..’. Als je namelijk ervaart dat je er volledig mag zijn met je zekerheden en kwetsbaarheden ga je als vanzelf meer ontspannen, ook op je werk. En dit kan de gezondheid, welzijn en bevlogenheid van de medewerkers alleen maar ten goede komen. Mij had het zeker geholpen destijds.

* Sterk in je Werk is een programma binnen het St. Antonius Ziekenhuis met als doel medewerkers Vitaal, Bekwaam en Gemotiveerd te houden, nu en in de Toekomst.